Τα 27 κράτη μέλη της Ε.Ε. αποφάσισαν ομόφωνα τη Δευτέρα 16 Ιούνη την αναβάθμιση των σχέσεων της Ένωσης με το Ισραήλ παρά τις αντιρρήσεις της παλαιστινιακής πλευράς. Η αναβάθμιση εκτείνεται σε ένα φάσμα εμπορικών, οικονομικών και ακαδημαϊκών δεσμών καθώς και διπλωματικού διαλόγου.
Στο επίπεδο της διπλωματίας προβλέπεται διάλογος της ισραηλινής κυβέρνησης με ανώτατους αξιωματούχους ευρωπαϊκών θεσμών και οργάνων, στο πλαίσιο ετήσιων υψηλόβαθμων συναντήσεων.
Στον οικονομικό τομέα, το Ισραήλ θα ενταχθεί στις ευρωπαϊκές υπηρεσίες και ομάδες εργασίας με σκοπό να πλησιάσει η ισραηλινή οικονομία τα ευρωπαϊκά στάνταρτ και να μπορέσουν οι ισραηλινές εταιρείες να ενταχθούν ευκολότερα στην ευρωπαϊκή αγορά, ειδικά στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας και της αεροναυπηγικής.
Στον ακαδημαϊκό τομέα, ισραηλινοί επιστήμονες και ερευνητές θα μπορούν πλέον να αιτούνται των επιστημονικών χορηγιών και προγραμμάτων της Ε.Ε.
Σύμφωνα με τη Haaretz, οι αναβαθμισμένοι θεσμοί ενδεχομένως να οδηγήσουν και στην αναγνώριση από ευρωπαϊκά πανεπιστήμια των πτυχίων των ισραηλινών πανεπιστημίων και κολεγίων, βήμα που θα επιτρέψει σε ισραηλινούς φοιτητές να προχωρήσουν σε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ευρώπη.
Ο Σαλάμ Φαγιάντ είχε ζητήσει η αναβάθμιση των σχέσεων Ε.Ε.-Ισραήλ να μην πραγματοποιηθεί εκτός και αν το Ισραήλ σταματούσε την κατασκευή εποικισμών και του διαχωριστικού τείχους στη Δυτική Όχθη. Η Ε.Ε. αρκέστηκε σε μια έκκληση για κινητικότητα στις ισραηλινό-παλαιστινιακές συνομιλίες άνευ όρων σχετικά με την πρόοδο αυτών. Αντίθετα η υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ μαζί με τους ομολόγους της στην Ε.Ε. συμφώνησαν στη δημιουργία ομάδας εργασίας που θα συζητήσει το περίγραμμα της αναβάθμισης των σχέσεών τους και θα καταθέσει τα συμπεράσματά της στο τέλος του έτους.
Αποσπάσματα από άρθρο Nic Irwin for the Alternative Information Center (AIC)
Αυτό που λείπει από την ομιλία του προέδρου του Συμβουλίου των Εξωτερικών Σχέσεων της Ε.Ε., του Σλοβένου υπουργού Εξωτερικών Ντιμίτρι Ρούπελ, είναι τα φανερά προβλήματα που κατονομάζει αλλά δεν αναλύει.
Το 2003, ο Γκίντεον Μέιρ, ισραηλινός αναπληρωτής διευθυντής τύπου και δημοσίων σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε ότι «το Ισραήλ θεωρεί κάθε κράτος που φιλοξενεί τρομοκρατικές οργανώσεις και τους ηγέτες αυτών των τρομοκρατικών οργανώσεων που επιτίθενται σε αθώους πολίτες του κράτους του Ισραήλ ως νομιμοποιημένους στόχους για αμυντικούς λόγους». Αυτός ο ορισμός υπονοεί ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι συνιστούν απειλή για την ισραηλινή ασφάλεια και θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως τέτοια.
Ο υπουργός Ρούπελ δηλώνει ότι η Ε.Ε. είναι έτοιμη να ενισχύσει τον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία, αλλά τι σημαίνει αυτό συγκεκριμένα; …. Υπονοεί η ασάφεια των όρων [τρομοκρατία και ενίσχυση] ότι η Ε.Ε. πρόκειται να υιοθετήσει τη θεώρηση ότι όλοι οι Παλαιστίνιοι είναι τρομοκράτες; ….
Επιπλέον ο υπουργός Ρούπελ αναφέρει ότι η Ε.Ε. θέλει να συνεχίσει να αγωνίζεται ενάντια στα όπλα μαζικής καταστροφής. Σύμφωνα με το Κέντρο Μελέτης Ενάντια στη Διάδοση των Εξοπλισμών James Martin, το Ισραήλ κατέχει και είναι σε θέση να εξαπολύσει όπλα μαζικής καταστροφής. Το Ισραήλ δεν έχει διακηρύξει ότι διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής, ούτε έχει επιτρέψει σε διεθνείς παρατηρητές να επιθεωρήσουν και να ενημερώσουν τη διεθνή κοινότητα για τις στρατιωτικές δυνατότητές του. Αυτή η έλλειψη διαφάνειας αποδεικνύει ότι το Ισραήλ είναι σημαντικός παράγοντας στη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής στην περιοχή, και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη δήλωση του υπουργού Ρούπελ για περεταίρω συνεργασία. ….
Τίθεται επίσης ένα ερώτημα αναφορικά με την αυξανόμενη συνεργασία στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 2005 η Ε.Ε. υπερψήφισε το ψήφισμα του ΟΗΕ που αναφέρει ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν «δικαίωμα για ένα δικό τους ανεξάρτητο Κράτος της Παλαιστίνης» και καλεί όλα τα κράτη και τους οργανισμούς και τις υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών να εξακολουθήσουν να υποστηρίζουν την υλοποίηση του στόχου αυτού. Στο πλαίσιο αυτό πως μπορεί η Ε.Ε. να υπογράφει μια συμφωνία με το Ισραήλ όταν αυτό κατά τεκμήριο παραβιάζει τα θεμελιώδη παλαιστινιακά ανθρώπινα δικαιώματα σε τακτική και διαρκή βάση; Ένα επιπλέον ζήτημα αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς είναι δυνατόν η Ε.Ε. να συνεχίζει να προωθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα με το Ισραήλ όταν αποδέχεται σιωπηρά την παράνομη κατεδάφιση σπιτιών και όλες τις άλλες αναρίθμητες παραβιάσεις που εφαρμόζει το Ισραήλ εις βάρος των Παλαιστινίων; Η Συμφωνία Σύνδεσης Ε.Ε.-Ισραήλ βασίζεται εξολοκλήρου στην αρχή της συνεχούς παρατήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Έχει άρθρα που αναφέρουν ότι η συμφωνία μπορεί να ακυρωθεί αν τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν γίνονται σεβαστά, αλλά δεν υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος ή μηχανισμός για την τήρηση αυτών των άρθρων.
Συνεπώς, αναβαθμίζοντας τις σχέσεις με το Ισραήλ, η Ε.Ε. υιοθετεί σιωπηρά την ισραηλινή πολιτική της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της διάπραξης εγκλημάτων εναντίον του παλαιστινιακού λαού.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Αίγυπτος επίσης ήταν στη διαδικασία της προσπάθειας αναβάθμισης των σχέσεών της με την Ε.Ε., αλλά, σε αντίθεση με το Ισραήλ, δεν έγινε δεκτή στη βάση του ότι ζήτησε να συμπεριληφθεί στη συμφωνία ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο η Μέση Ανατολή δεν διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής.
…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου