Κάλεσμα σε διαδήλωση ενάντια στην υποστήριξη που παρέχεται από το δημαρχείο του Παρισιού στον ισραηλινό στρατό
Αγαπητοί Φίλοι,
Διάφορες ενέργειες σε όλο τον κόσμο δείχνουν ότι οι διαδηλώσεις ενάντια στην κατοχή και τον πόλεμο αυξάνονται σε πολλές χώρες και ότι αυτές οι διαδηλώσεις υπήρξαν συχνά επιτυχημένες, ακόμη και σε περιπτώσεις που ανακινήθηκαν αρχικά από ολιγάριθμες ομάδες (βλέπε http://www.europalestine.com/spip.php?article2846).
Είμαστε πεπεισμένοι ότι διαθέτουμε τα μέσα να γυρίσουμε τον τροχό προς τη σωστή κατεύθυνση, εάν υπάρξουν περισσότεροι ανάμεσά μας που θα εκφράσουν αυτό το πλατιά κοινό αίσθημα αηδίας και αγανάκτησης απέναντι στις σημερινές αδικίες και ψεύδη.
Εκείνοι που κατέχουν τα ηνία της εξουσίας έχουν πολλά πλεονεκτήματα, είναι αλήθεια: διεφθαρμένοι πολιτικοί ηγέτες, τύπος κατά κύριο λόγο υποταγμένος, διάφορα μέσα καταπίεσης όταν το δηλητήριο δεν αρκεί.
Αλλά έχουν επίσης ένα «αγκάθι στο πόδι». Όλοι οι πόλεμοι είναι αιματηρές αποτυχίες, ξεκινώντας απ’ αυτόν που διεξάγεται στο Ιράκ. Και κοστίζουν πολύ. Τόσο πολύ για την ακρίβεια, που οι πολίτες των ΗΠΑ νιώθουν τις συνέπειές τους στη μείωση του προϋπολογισμού των κοινωνικών δαπανών, στην αύξηση των τιμών και στην αγορά κατοικίας («υπερτιμήσεις»)…
Οι κατοχές, η κρατική τρομοκρατία και οι παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου έχουν σπείρει βία σε όλο τον κόσμο χωρίς να αχνοφαίνεται η άκρη του τούνελ, μάλλον το αντίθετο. Η Παλαιστίνη αποτελεί το πιο χτυπητό παράδειγμα: 60 χρόνια προσαρτήσεων, διωγμών, κατοχής, φυλακίσεων με τι αποτέλεσμα; Εκατομμύρια Παλαιστίνιοι διαρκώς βασανίζονται, είναι ωστόσο αποφασισμένοι να παραμείνουν στα εδάφη τους και οι Ισραηλινοί δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ζήσουν εν ειρήνη καθ’ όσον υπολογίζουν μόνο στη δύναμη και περιφρονούν τη νομιμότητα. Ακόμη και με τη συμπαράσταση διεφθαρμένων κυβερνήσεων σε όλο τον κόσμο, δεν μπορούν να αποφύγουν με τέτοιες πολιτικές την αντιπαράθεση με το σύνολο των αραβικών λαών εν μέσω των οποίων επέλεξαν να εγκατασταθούν, ενώ την ίδια στιγμή τους περιφρονούν.
Που θα μας οδηγήσει αυτή η οδός, αυτή η δολοφονική κλιμάκωση που ελπίζει να υπάρχει πάντοτε μία χώρα προς επίθεση, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στον άμαχο πληθυσμό; Στην Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τον Λίβανο …και σύντομα στο Ιράν και τη Συρία, και γιατί όχι στη Βενεζουέλα ή την Κούβα, που είχαν την κακοτυχία να μην υπακούουν τα Δόγματα των ΗΠΑ; Η πολεμική προπαγάνδα είναι παντού. «Πρέπει να περιμένουμε το χειρότερο» διακήρυξαν οι Σαρκοζί και Κουσνέρ. Ναι, αν αφήσουμε άντρες σαν κι αυτούς να κάνουν ό,τι θέλουν, μπορούμε να περιμένουμε τα χειρότερα. Και δεν είδαμε ακόμη τίποτα.
Μέχρι στιγμής, νιώθουμε πολύ μακριά απ’ αυτές τις εκρήξεις, τις εισβολές και τις λίμνες του αίματος. Εδώ, μέχρι στιγμής ροκανίζουν προοδευτικά τα κεκτημένα μας (συντάξεις, ιατρικές δαπάνες, δικαίωμα στην απεργία, πανεπιστήμια αποκλειστικά για τους πιο πλούσιους…). Και για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, με άλλα λόγια να γεμίσουν οι τσέπες των πολυεθνικών, επιτίθενται παράλληλα στις δημόσιες ελευθερίες (CCTV, φακέλωμα ανθρώπων, γενετικοί έλεγχοι…).
Αλλά πως μπορεί κανείς να σταματήσει έναν αυξανόμενο αριθμό πολιτών του κόσμου από το να πιστεύει ότι όλα αυτά εντάσσονται στην ίδια λογική, το ίδιο «διαίρει και βασίλευε» (Γάλλοι ενάντια στους ξένους, «Ιουδαίο-Χριστιανοί» ενάντια σε Μουσουλμάνους, Σουνίτες εναντίον Σιιτών…), την ίδια λεηλασία των φτωχότερων χωρών τόσο στο Νότο όσο και στο Βορρά και τα ίδια ψέματα. Ξέρουμε τι να σκεφτούμε για τα φερόμενα «όπλα μαζικής καταστροφής» στο Ιράκ. Και τώρα έχουμε σερβιριστεί το ίδιο δηλητηριώδες πιάτο με την «Ιρανική πυρηνική απειλή», ενώ χώρες τόσο επιθετικές και έκνομες όπως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ διαθέτουν ήδη την ατομική βόμβα. Ποιος προκάλεσε τον θάνατο και την καταστροφή στον Λίβανο το καλοκαίρι του 2006; Δεν ήταν το Ιράν. Ούτε τις ναπάλμ στο Βιετνάμ και στην Αλγερία, πόσο μάλλον τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Πρέπει να πούμε ΟΧΙ πριν να είναι πολύ αργά! Σε κάθε χώρα, σε κάθε πόλη, πρέπει να δείξουμε ότι δεν μας έπιασαν κορόιδα και ότι είμαστε ενάντια σ’ αυτό το πρόγραμμα βαρβαρότητας.
11 Νοεμβρίου στο Παρίσι: Κάλεσμα σε διαδήλωση ενάντια στον έπαινο των εγκλημάτων πολέμου
Όπως γνωρίζετε, ενώ η ισραηλινή κυβέρνηση βομβαρδίζει και χτυπάει τη Λωρίδα της Γάζας (δεν της αρκεί η επιβολή λιμοκτονίας στους κατοίκους της), το Δημαρχείο του Παρισιού έχει αναρτήσει στο Parc de Bercy μια πινακίδα που λέει το «Παρίσι δείχνει την υποστήριξή του προς» τους τρεις στρατιώτες των Ισραηλινών Δυνάμεων Κατοχής και σκοπεύει να την αφήσει εκεί «έως ότου απελευθερωθούν» (!).
Δεν καταφέρνει να «δείξει την υποστήριξή του» στους 11.000 Παλαιστίνιους, πολιτικούς κρατούμενους του Ισραήλ, που αρνούνται να αποδεχτούν την κατοχή των εδαφών τους. Μεταξύ αυτών εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά, 45 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι που απήχθηκαν μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2006 και ένας γάλλο-παλαιστίνιος φοιτητής, ο Salah Hamouri, τον οποίο οι ηγέτες μας άφησαν να σαπίσει για δύο χρόνια στις ισραηλινές φυλακές παρά τις εκκλήσεις της γαλλίδας μητέρας του.
Την επόμενη Κυριακή είναι η επέτειος των θυμάτων του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (του πολέμου που υποτίθεται ότι θα ήταν ο τελευταίος), καλούμε όσους περισσότερους μπορείτε να πάρετε μέρος με σημείο εκκίνησης το μέρος όπου έχουν αναρτηθεί οι τρεις φωτογραφίες. Παρακαλούμε διαδώστε πλατιά αυτό το κείμενο.
Οι φίλοι σας στο
CAPJPO-EuroPalestine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου