Ένα αστυνομικό κράτος, χωρίς κράτος

Στη φωτογραφία σημάδια από τα βασανιστήρια που υπέστη ο Majd al Barghouthi

Ο 50χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας Khalid Amayreh ανακρίθηκε από την Mukhabarat (παλαιστινιακές μυστικές υπηρεσίες) στις 23 Φεβρουαρίου. Είναι από τους λίγους παλαιστίνιους δημοσιογράφους που γράφουν στην αγγλική γλώσσα και διαβάζονται από αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι κάτοχος πτυχίου και μάστερ δημοσιογραφίας πανεπιστημίων των ΗΠΑ. Είναι επικριτικός στα σχέδια της Αννάπολης και πρόσφατα κατέθεσε μία πρόταση εκεχειρίας ανάμεσα στο Ισραήλ και την κυβέρνηση της Γάζας σε συνεργασία με τον Ραβίνο Menachem Froman.

Ένα αστυνομικό κράτος, χωρίς κράτος

Άρθρο του Khalid Amayreh στη Ραμάλα από το www.palestine-info.co.uk 26/2/2008

Μια κυβέρνηση που δολοφονεί τους πολιτικούς της αντιπάλους, είτε με βασανιστήρια είτε με δολοφονίες, και στη συνέχεια προσπαθεί να καλύψει το έγκλημα, ή να μειώσει τη σημασία του, είναι μία εγκληματική κυβέρνηση, απλά και καθαρά.

Ως Παλαιστίνιοι πολίτες, ανησυχούμε ότι η κυβέρνηση που εδράζει στη Ραμάλα μετατρέπεται σε ένα ακόμη αραβικό αστυνομικό κράτος, για να προστεθεί στα υπόλοιπα 22 αστυνομικά κράτη του Αραβικού κόσμου.

Αλλά υπάρχει μια εντυπωσιακή διαφορά, επειδή στη δική μας περίπτωση, το Παλαιστινιακό «κράτος» είναι προφανώς ένα αστυνομικό κράτος, χωρίς κράτος.

Πριν από δύο βδομάδες, οι Παλαιστινιακές Μυστικές Υπηρεσίες, γνωστές επίσης και ως Mukhabarat, συνέλαβαν –σύμφωνα με μάρτυρες με βαναυσότητα- οκτώ ανθρώπους από το χωριό Kober κοντά στη Ραμάλα. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και ο ιμάμης του τοπικού τζαμιού, ο Majd al Barghouthi, 45 ετών και πατέρας οκτώ παιδιών. Η κύρια κατηγορία εναντίον του σχετιζόταν με οπλισμό που φερόταν να έκρυβε κάπου. Ο Al-Barghouthi αρνήθηκε ότι κατείχε ή γνώριζε οτιδήποτε σχετικά με οπλισμό.

Για οκτώ συνεχείς ημέρες ο al-Barghouthi υπέστη σκληρά βασανιστήρια, άγριο ξυλοδαρμό, καψίματα, απαγόρευση να κοιμηθεί και τη λεγόμενη τεχνική της κουκούλας, στην ουσία τα ίδια βασανιστήρια που μετέρχεται η εγχώρια ισραηλινή μυστική υπηρεσία, η Shin Beth, εναντίον των παλαιστινίων κρατουμένων.

Την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου, ο al-Barghouthi έχασε τις αισθήσεις του και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στη Ραμάλα. Ο θεράπων ιατρός είπε στους άντρες της Mukhabarat ότι ο άνθρωπος βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση και έχρηζε άμεσης εισαγωγής στο νοσοκομείο.

Ωστόσο οι άντρες της Mukhabarat δεν χρειάζονταν την ιατρική γνωμάτευση και αποφάσισαν να τον μεταφέρουν πίσω στο θάλαμο των βασανιστηρίων.

Την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου ο al Barghouthi πέθανε, σύμφωνα με μαρτυρίες κατά τη διάρκεια ενός μακράς διάρκειας βασανισμού.

Σύμφωνα με συγκρατούμενους του σε γειτονικά κελιά, φώναζε για βοήθεια για πολλές ώρες, μάταια, και μετά η φωνή του γινόταν όλο και πιο αδύναμη, μέχρι που έσβησε.

Μετά τον θάνατό του, αξιωματούχοι της Mukhabarat, καθώς και ορισμένοι εκπρόσωποι της Παλαιστινιακής Αρχής και της Φατάχ, πέρασαν στη μέθοδο «περιορισμού των ζημιών», ισχυριζόμενοι ότι ο άνθρωπος νοσούσε και είχε καρδιολογικό πρόβλημα.

Οι οικογένειά του και οι συγγενείς του αρνήθηκαν κατηγορηματικά την ύπαρξη οιονδήποτε σοβαρών προβλημάτων υγείας. Επέμειναν ότι ο γιος τους απλώς δολοφονήθηκε από τον ανηλεή μηχανισμό της Mukhabarat.

Ο γράφων είχε την ευκαιρία να δει από κοντά το σώμα του θύματος και μπορεί να καταθέσει ότι ο άνθρωπος πράγματι υπέστη εξαιρετικές αγριότητες και ξυλοδαρμούς, στραγγαλισμό και καψίματα με ηλεκτρικά καλώδια.

Δεκάδες γιατροί, δημοσιογράφοι, νομοθέτες και απλοί πολίτες είδαν με τα μάτια τους την έκταση των βασανιστηρίων στα οποία είχε υποβληθεί το θύμα.

Αυτά δεν είναι ισχυρισμοί, αλλά γεγονότα.

Τώρα το μπαλάκι βρίσκεται σίγουρα στο γήπεδο του Μαχμούντ Αμπάς. Ως Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής είναι νομικά και ηθικά υπόλογος γι’ αυτό που συνέβη.

Ο παλαιστινιακός λαός προσδοκά απ’ αυτόν να φερθεί και να ενεργήσει, όχι ως ηγέτης της οργάνωσης της Φατάχ, αλλά ως Πρόεδρος όλων των Παλαιστινίων. Αυτό είναι πραγματικά το τελικό τεστ για την αξιοπιστία του κ. Αμπάς, και εάν, προς Θεού, αποτύχει, δεν πρόκειται να θεωρείται σοβαρός από δω και πέρα.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διατάξει μια πραγματικά ουδέτερη και επαγγελματική διερευνητική επιτροπή να ερευνήσει ακριβώς τι συνέβη και να εκθέσει την αλήθεια σε εύλογο χρόνο.

Ο παλαιστινιακός λαός πρέπει να καθησυχαστεί ότι δεν θα υπάρξει κοροϊδία και ξέπλυμα και συγκάλυψη. Στο κάτω-κάτω δεν είμαστε μια ομάδα ηλιθίων και αφελών την οποία η λεγόμενη «κυβέρνηση» μπορεί εύκολα να εξαπατήσει και να μπερδέψει. Σε τελική ανάλυση, λόγος ύπαρξης κάθε κυβέρνησης είναι να υπηρετεί το λαό, όχι να τον δολοφονεί.

Όντως, εάν αποδειχθεί ότι ο al-Barghouthi πέθανε εξαιτίας των βασανιστηρίων, που είναι το πιθανότερο, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και η κυβέρνησή του θα πρέπει να έχει το θάρρος να μιλήσει στον παλαιστινιακό λαό και να του πει την αλήθεια, όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, σχετικά με το τι συνέβη.

Και τότε, εμείς, ο λαός της Παλαιστίνης, θεωρούμε δεδομένο ότι η Εξοχότητα του θα απολύσει αμέσως τον Αρχηγό των Μυστικών Υπηρεσιών, κ. Tawfiq al Tirawi, για παραβίαση του νόμου που απαγορεύει την πρακτική των βασανιστηρίων και για την τέλεση μιας δολοφονίας.

Θα περιμένουμε επίσης απ’ αυτόν να δικάσει το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν ευθέως ή εμμέσως στον θάνατο του al-Barghouthi.

Αλλά υπάρχουν συγκεκριμένες ενέργειες για τις οποίες ο Αμπάς δεν χρειάζεται να περιμένει τα αποτελέσματα της έρευνας.

Ο Πρόεδρος Αμπάς θα πρέπει αμέσως να διατάξει όλους τους υπαλλήλους της ασφάλειας του να σταματήσουν τη χρήση βασανιστηρίων στα μπουντρούμια και στους θαλάμους ανακρίσεων. Είναι πράγματι εξευτελιστικό ότι ενώ παραπονούμαστε για την ευρεία χρήση βασανιστηρίων από το Ισραήλ, εμείς οι ίδιοι τα χρησιμοποιούμε εναντίον του δικού μας λαού, εναντίον ημών των ιδίων. Ντροπή μας.

Επί του πρακτέου, ο Αμπάς θα έπρεπε να εκδώσει διάταγμα που θα κηρύσσει παράνομες τις πολιτικές συλλήψεις, δηλαδή τη σύλληψη ανθρώπων για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Αυτό το διάταγμα θα πρέπει να ξεκαθαρίζει επαρκώς σε όλους αυτούς τους νεαρούς και κατά κύριο λόγο αμόρφωτους ή με λάθος εκπαίδευση υπηρεσιακούς της ασφάλειας ότι δεν βρίσκονται υπεράνω του νόμου και ότι θα τιμωρηθούν σκληρά αν καταφύγουν και πάλι σε βασανισμούς.

Ξέρω ότι δεν μπορούμε να ξαναφέρουμε τον al-Barghouthi πίσω στη ζωή. Ωστόσο, για χάρη της οικογένειάς του και των φίλων του και του παλαιστινιακού λαού συνολικά, μπορούμε να εμποδίσουμε την εκ νέου διάπραξη αυτού του εγκλήματος. Αλλά μόνο εάν έχουμε τη θέληση να πράξουμε το σωστό.

Τέλος, μια κουβέντα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους δωρητές που βοηθούν την Παλαιστινιακή Αρχή να επιπλεύσει.

Δεν είστε εντελώς αθώοι γι’ αυτό το έγκλημα. Γνωρίζετε καλά τους άντρες που ενδεχομένως σκότωσαν το θύμα, λαμβάνουν τους μισθούς τους από εσάς. Είστε οι χρηματοδότες.

Και είμαι σίγουρος ότι οι λαοί της Ευρώπης τους οποίους εκπροσωπείτε δεν δέχονται η φορολογία τους να χρησιμοποιείται για τη διάπραξη σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στη ζωή, του Παλαιστινιακού λαού.

Συνεπώς, είναι εξαιρετικά σημαντικό να παρέχετε την οικονομική βοήθεια προς την Παλαιστινιακή Αρχή υπό τον όρο της τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα εδάφη.

Δεν θα αναφερθώ ούτε καν ακροθιγώς στον αμερικανικό ρόλο σ’ αυτόν το μακάβριο βάλτο στη Δυτική Όχθη για προφανείς λόγους, επειδή οι ΗΠΑ, η οποία χρησιμοποιεί βασανιστήρια, είναι μέρος του προβλήματος.

Απευθύνομαι στους Ευρωπαίους, ιδιαίτερα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, επειδή εκείνοι έχουν ακόμη φαινομενικά πολιτισμό και αξιοπρέπεια.

Άρα με την ελπίδα ότι η Ε.Ε. θα πει στην κυβέρνηση της Ραμάλας να σταματήσει τώρα.

Ο Al-Barghouthi ήταν θρησκευτικός ηγέτης στη Δυτική Όχθη. Στην κηδεία του, την Κυριακή 24/2, προσήλθαν περίπου 3.000 οπαδοί της Χαμάς μετατρέποντάς την σε ανοικτή αποδοκιμασία του καθεστώτος της Ραμάλας, πράγμα σπάνιο τελευταία. Το θύμα ήταν ένας από τους εκατοντάδες οπαδούς της Χαμάς που έχουν συλληφθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας του Αμπάς στη Δυτική Όχθη μετά τα γεγονότα του Ιουνίου στη Γάζα. Δεκάδες παραμένουν στις φυλακές.