Καταγγελία του Γιώργου Κ.

Προς το Προξενείο της Ελλάδας στα Ιεροσόλυμα

Προς τη Διεθνή Αμνηστία

Προς τον Τύπο

ΘΕΜΑ: Καταγγελία σχετικά με τη σύλληψη Έλληνα πολίτη

Την Παρασκευή εικοσιπέντε Μαϊου και ενώ συμμετείχα σε ειρηνική διαμαρτυρία στο χωριό Αρτάς, κοντά στη Βηθλεέμ, ενάντια στην καταστροφή δέντρων από τις μπουλντόζες των Ισραηλινών Δυνάμεων Κατοχής, με συνέλαβαν αναίτια άντρες της Συνοριοφυλακής (Border Police). Πριν από τη σύλληψή μου, με είχαν αναγνωρίσει Συνοριοφύλακες από τη Χεβρώνα, όπου έχω βρεθεί τις τελευταίες εβδομάδες, προσπαθώντας να λειτουργήσω ως ανθρώπινη ασπίδα για τον Παλαιστινιακό πληθσμό και ιδιαίτερα τα παιδιά, που σχεδόν καθημερινά δέχονται επιθέσεις από τους Ισραηλινούς εποίκους, υπό την προφανή ανοχή του Ισραηλινού στρατού, συνοριοφυλακής και αστυνομίας. (Προσωπικά, όπως έχω ήδη καταγγείλει στην Ισραηλινή Αστυνομία της Χεβρώνας, έχω δεχθεί δύο επιθέσεις από Ισραηλινούς εποίκους στη Χεβρώνα, η δεύτερη και πιό σοβαρή συνέβη το Σάββατο δεκαεννιά Μαίου οπότε και χρειάστηκε να νοσηλευτώ για μια μέρα στο νοσοκομείο Αλ Άχλι.)

Συνοριοφύλακας από τη Χεβρώνα, νεαρός, ευτραφής, ξανθός, τον οποίο μπορώ να αναγνωρίσω, κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας με χτύπησε με την κάνη του όπλου του στο πρόσωπο. Τον ρώτησα "Γιατί με χτυπάς, αφού με γνωρίζεις;". Λίγο αργότερα και ενώ οι Συνοριοφύλακες έσπρωχναν το πλήθος, βρέθηκα στο έδαφος και με συνέλαβαν. Αφού με έσυραν για μερικά μέτρα στο έδαφος και μου έσκισαν τα ρούχα, με σήκωσαν, μου έβαλαν πλαστικές χειροπέδες πάρα πολύ σφιχτά και την ίδια ώρα προσπαθούσαν να με πληγώσουν στα μπράτσα. Ο εν λόγω συνοριοφύλακας πλησίασε και μου είπε ειρωνικά (στα αγγλικά): "Καλωσόρισες". Στη συνέχεια με σπρωξιές με με ανάγκασαν να προχωρήσω και να κάτσω σε έναν βράχο. Αρκετή ώρα αργότερα με σπρωξιές και λαβές στα ήδη δεμένα χέρια μου, που με έκαναν να πονάω, με οδήγησαν σε ένα από τα τζίπ τους. Εκεί παρέμεινα μέχρι το τέλος της διαμαρτυρίας, και ένας συνοριοφύλακας που με φύλαγε, αρνήθηκε να χαλαρώσει τις χειροπέδες αλλά μου είπε ότι θα απελευθερωθώ μόλις έρθει ο διοικητής του. Όταν η διαμαρτυρία είχε λάβει πλέον τέλος και μετά από παράκλησή μου, ένας συνοριοφύλακας έκοψε τις πρώτες χειροπέδες και έβαλε άλλες πιο χαλαρές.

Αφού με άλλαξαν πολλές φορές όχημα, με μετέφεραν σε άγνωστη σε μένα βάση. Εκεί, και ενώ με είχαν βάλει να καθίσω στο έδαφος, συνοριοφύλακας που μετέφερε πράγματα, μάλλον αλεξίσφαιρα γιλέκα, πέρασε από μπροστά μου και με χτύπησε με αυτά στο πρόσωπο. Παρά τις φωνές μου, δεν σταμάτησε και απομακρυνθηκε. Στη συνέχεια, πάντα με χειροπέδες και χωρίς να είμαι δεμένος με κάποια ζώνη ασφαλείας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύω να τραυματιστώ μέσα στο τζιπ, με μετέφεραν σε άλλο αστυνομικό σταθμό, της συνοριοφυλακής, και όπως μου είπαν βρισκόμουν πλέον στη Χεβρώνα. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς μου, συνοριοφύλακες με ρώταγαν: "Γιατί δάγκωσες τον στρατιώτη;" Εγώ φυσικά το αρνήθηκα. Στη συνέχεια οι συνοριοφύλακες, μεταξύ των οποίων και εκείνος που με είχε αναγνωρίσει, με μετέφεραν στην κανονική Αστυνομία της Χεβρώνας, (μάλλον στο Κίριατ Άρμπα, εκεί όπου έχω κάνει δύο φορές καταγγελία για τις επιθέσεις ισραηλινών εποίκων). Εκεί πλέον μου έβγαλαν τις χειροπέδες. Ένας συνοριοφύλακας, την ώρα που άλλοι κατέθεταν, με κατηγόρησε πάλι ότι δάγκωσα έναν στρατιώτη-συνοριοφύλακα. Η αστυνομία βρήκε πάνω μου το διαβατήριό μου και την ελληνική αστυνομική ταυτότητα. Τελικά οι αστυνομικοί, μου εξήγησαν ότι κατηγορούμαι ότι δήθεν έσπρωξα έναν συνοριοφύλακα και ότι αυτός δήθεν έπεσε κάτω και έκοψε το χέρι του. Πήραν κατάθεση από εμένα, χωρίς την παρουσία δικηγόρου, αφού μου είπαν ότι έχω δικαίωμα να μην καταθέσω, άλλα ότι τυχόν άρνησή μου να καταθέσω θα ήταν εις βάρος μου. Αφού εξήγησα όλη την αλήθεια και αρνήθηκα τις κατηγορίες, μου πήραν δακτυλικά αποτυπώματα με ηλεκτρονικό τρόπο, με φωτογράφισαν στο πρόσωπο αλλά και στα μπράτσα όπου τα σημάδια από την κακομεταχείριση των συνοριοφυλάκων. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισής μου, τηλεφώνησε ο κ. Χρήστος Μαργαρίτης από το προξενείο στα Ιεροσόλυμα, αλλά δεν τον άφησαν να μιλήσει μαζί μου, παρά το γεγονός ότι βρισκόμουν δίπλα. Μετά το τέλος της πρώτης ανάκρισης μου είπαν ότι ένας άλλος ανώτερος αξιωματικός θα με εξέταζε για λίγο και θα αποφάσιζε αν θα κρατηθώ ή όχι. Τελικά αποφάσισε την κράτησή μου και μου είπε ότι την επομένη θα με οδηγούσαν σε δικαστή. Στη συνέχεια και επειδή δεν μπορούσα να βρω τον κ. Μαργαρίτη, τηλεφώνησα στον Γενικό πρόξενο (;) κ. Παπασταύρου και εξήγησα την κατάστασή μου. Κατόπιν τηλεφώνησε πάλι ο κ. Μαργαρίτης, μου εξήγησε τις προσπάθειες του προξενείου, αλλά δεν τον άφησαν να μου μιλήσει για πολύ και με οδήγησαν στο κρατητήριο, όπου μου πήραν το κινητό τηλέφωνο. Η συμπεριφορά στο κρατητήριο ήταν ανθρώπινη με εξαίρεση την ύπαρξη κάμερας μέσα στην τουαλέτα, γεγονός που θεωρώ άκρως εξευτελιστικό.

Το μεσημέρι του Σαββάτου, και ενώ δεν είχα καμία επαφή με δικηγόρο ή με το προξενείο μου, και περίμενα να με οδηγήσουν στον δικαστή, οι αστυνομικοί με υπέβαλαν σε έναν πρωτοφανή εκβιασμό. Μου είπαν ότι είτε θα υπέγραφα ότι δεχόμουν για τις προσεχείς δεκαπέντε ημέρες, να μην βρεθώ στις περιοχές της Χεβρώνας (και άλλης μιας περιοχής που δεν γνωρίζω), είτε θα με οδηγούσαν στο δικαστή ο οποίος θα διέταζε την απέλασή μου. Αρνήθηκαν να με αφήσουν να τηλεφωνήσω είτε στο προξενείο είτε οπουδήποτε αλλού. Υπό αυτές τις συνθήκες ομηρίας, χωρίς καμιά δυνατότητα επαφής με τον έξω κόσμο, όντας ήδη υπό κράτηση για περίπου ένα εικοσιτετράωρο, υπέκυψα στον εκβιασμό και υπέγραψα τον περιορισμό της κίνησής μου, τυχόν παραβίαση του οποίου θα σημάνει πρόστιμο δύο χιλιάδων ισραηλινών σέκελ (κάπου τετρακοσίων ευρώ). Μόνο όταν υπέγραψα, μου έδωσαν πίσω τα πράγματά μου, και μετά από πολλή κουβέντα μου είπαν ότι είχα τρεις ώρες να εγκαταλείψω την περιοχή, και με άφησαν ελεύθερο.

Θεωρώ ότι η όλη διαδικασία της σύλληψής μου είναι μια προφανής προσπάθεια να με απομακρύνουν από την περιοχή της Χεβρώνας όπου προσπαθώ να συμβάλλω στο ανθρωπιστικό έργο των ξένων πολιτών. Η αναγνώριση και σύλληψή μου από συνοριοφύλακες που δρουν στην Χεβρώνα, η μεταφορά μου σε αυτήν την πόλη παρόλο που η σύλληψή μου έγινε στην περιοχή της Βηθλεέμ και ο απαράδεκτος εκβιασμός με τον οποίο κατάφεραν να με απομακρύνουν από τη Χεβρώνα, είναι ένα μικρό μέρος του συνολικού σχεδίου απομάκρυνσης των ευσυνείδητων ξένων πολιτών από την Χεβρώνα ώστε να μπορέσουν οι Ισραηλινοί έποικοι και οι δυνάμεις κατοής να συνεχίσουν ανενόχλητοι την τρομοκρατία του Παλαιστινιακού πληθυσμού και την εθνοκάθαρση του κέντρου της Χεβρώνας.

Με επιφύλαξη για την προσθήκη περισσότερων λεπτομερειών σχετικά με τα παραπάνω γεγονότα

Γιώργος Κ. (αφαιρέθηκε το επώνυμο λόγω του Υ.Γ.)

Υ.Γ. Παρακαλώ θερμά τα ΜΜΕ να χρησιμοποιήσουν μόνο τα αρχικά του ονόματός μου.