Διακήρυξη της 5ης Συνόδου του Καΐρου

Η Διεθνής Εκστρατεία εναντίον της Αμερικανικής και Σιωνιστικής Κατοχής

«Προς μια Διεθνή Συμμαχία ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και το Σιωνισμό»

Διακήρυξη της 5^ης Συνόδου του Καΐρου

Η 5^η Σύνοδος του Καΐρου πραγματοποιείται σε μια στιγμή γεμάτη δυνατότητες, αλλά και προκλήσεις. Ο πόλεμος που εξαπέλυσε το σιωνιστικό στρατιωτικό πυροβολικό με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Ευρώπης τερματίστηκε με μια πρωτοφανή ήττα της σιωνιστικής οντότητας από τα χέρια της ηρωικής αντίστασης της Χεζμπολάχ. Ωστόσο η μάχη δεν τελείωσε ακόμη και η πολιορκία, που προσπαθούν να επιβάλλουν στην αντίσταση του Λιβάνου οι σιωνιστές και η αμερικανική κυβέρνηση με τη βοήθεια των τοπικών πρακτόρων τους και τη χρήση του όπλου της διάσπασης μετά την αποτυχία των αεροπλάνων και των τανκ τους, σημαίνει ότι αντιμετωπίζουμε σοβαρές προκλήσεις που απαιτούν από μας το υψηλότερο επίπεδο αντίστασης και συνειδητού αγώνα ενάντια στο σεχταρισμό.

Στο Ιράκ η σκληρή αντίσταση εναντίον της αμερικανικής κατοχής έχει οδηγήσει την αμερικανική κυβέρνηση σ’ έναν απέλπιδα βάλτο. Εκεί, επίσης, η κατοχή χρησιμοποιεί το τελευταίο της χαρτί προσπαθώντας να μεταστρέψει τον αγώνα ενάντια στην κατοχή σε μια επονείδιστη σεχταριστική σύγκρουση μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών. Η αντίσταση δεν θα κατορθώσει να απελευθερώσει το Ιράκ παρά μόνο αν δεν πέσει στην παγίδα του σεχταρισμού και μετατρέψει την αντίσταση σε ένα ενιαίο εθνικό μέτωπο, που ενώνει Σιίτες και Σουνίτες εναντίον του Αμερικανού κατακτητή.

Και στην Παλαιστίνη, όπου η αντίσταση, υπό την ηγεσία της Χαμάς, έχει επιζήσει την πολιορκία της λιμοκτονίας, χωρίς να υποκύπτει στις αμερικανικές, σιωνιστικές και αραβικές πιέσεις να παραδοθεί στη σιωνιστική οντότητα και στις συμφωνίες του Όσλο, και εκεί επίσης ο εχθρός και οι τοπικοί του πράκτορες προσπάθησαν να πυροδοτήσουν έναν εμφύλιο πόλεμο με σκοπό να εκτρέψουν την αντίσταση από το δρόμο της και να χυθεί παλαιστινιακό αίμα από χέρια Παλαιστινίων. Παρά τις πρόσφατες συμφωνίες και παρά την ετοιμότητα της αντίστασης να εναντιωθεί σε αυτές τις προσπάθειες, ωστόσο η πρόκληση που αντιμετωπίζει η αντίσταση εξακολουθεί να είναι μεγάλη. Η άρση της πολιορκίας απαιτεί την αναβίωση της Ιντιφάντα και του όπλου της αντίστασης.

Σήμερα όλοι είμαστε μάρτυρες της κλιμάκωσης των στρατιωτικών απειλών εναντίον του Ιράν και της ευρείας κινητοποίησης της αμερικανικής κυβέρνησης να εξαπολύσει μια σκληρή αεροπορική επίθεση εναντίον του Ιράν. Είναι φανερό ότι όσο βαθαίνουν οι απώλειες της αμερικανικής διοίκησης στο Ιράκ, τόσο διευρύνεται η κουβέντα για τον ιρανικό κίνδυνο και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί. Ως συνήθως τα «μετριοπαθή» αραβικά καθεστώτα παίζουν το ρόλο τους σ’ αυτό το πολιτικό πρόγραμμα, τόσο σε επίπεδο στρατιωτικής συνεργασίας όσο και σε επίπεδο μιας καμπάνιας στα μέσα ενημέρωσης που στοχεύει στην απομόνωση του ιρανικού καθεστώτος.

Ένας τρελός πόλεμος που ενδεχομένως εξαπολυθεί από τον Μπους εναντίον του Ιράν θα οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και η περιοχή, και πιθανά ολόκληρος ο κόσμος, θα εισέλθει σε μια μακρά περίοδο πρωτοφανών πολέμων και εντάσεων. ΕΜΕΙΣ πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας για να σταματήσουμε αυτό τον τρελό πόλεμο οργανώνοντας διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και καμπάνιες σε όλο τον κόσμο.

Ενώ ο ιμπεριαλισμός και οι σύμμαχοί του χρησιμοποιούν το σεχταρισμό ως όπλο για να διασπάσουν και να αποδυναμώσουν την αντίσταση, οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τα όπλα του ρατσισμού και της Ισλαμοφοβίας ως όπλο για να δικαιολογήσουν την αποικιοκρατική τους επιθετικότητα και τη διάσπαση των αντιπολεμικών κινημάτων. Γι’ αυτό το λόγο ο αγώνας εναντίον του αντιμουσουλμανικού ρατσισμού αποτελεί συστατικό μέρος του αγώνα μας ενάντια στον πόλεμο.

Στις αραβικές χώρες, δεν είναι πλέον εφικτό να διαχωρίζεται ο αγώνας ενάντια στο δεσποτισμό από τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και την αμερικανική και σιωνιστική αποικιοκρατία στην περιοχή. Καθεστώτα σύμμαχα στον ιμπεριαλισμό, ειδικά της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και της Ιορδανίας, παίζουν κομβικό ρόλο στην προσπάθεια στραγγαλισμού και πολιορκίας της Παλαιστινιακής, Λιβανέζικης και Ιρακινής αντίστασης σε αντάλλαγμα για την αμερικανική υποστήριξη του δεσποτισμού τους. Γι’ αυτό το λόγο κάθε ενέργεια που λαμβάνει χώρα στις αραβικές χώρες υπέρ της ελευθερίας και της δικαιοσύνης πρέπει να θεωρείται κατάκτηση προς όφελος της ένοπλης αντίστασης, και κάθε νίκη που πετυχαίνει η αντίσταση είναι την ίδια στιγμή ένας σεισμός που καταποντίζει το θρόνο του δεσποτισμού και της διαφθοράς στην περιοχή μας.

Επίσης δεν είναι πλέον εφικτός ο διαχωρισμός αυτών των πολιτικών λιμοκτονίας και διολίσθησης στη φτώχεια που επιβάλλονται από εκείνα τα καθεστώτα στους αραβικούς λαούς στο όνομα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού από τον περιφερειακό ρόλο που διαδραμάτισαν αυτά τα καθεστώτα. Τα ίδια καθεστώτα που προσφέρουν τα εδάφη τους, τα ύδατα και τον εναέριο χώρο τους στον αμερικανικό αποικιοκρατικό στρατό είναι τα ίδια που επιβάλουν οικονομικές πολιτικές που δεν υπηρετούν κανέναν πέρα από τις γιγαντιαίες πολυεθνικές εταιρείες και μια μικρή ομάδα τοπικών, διεφθαρμένων επιχειρηματιών. Το κόστος πληρώνει η πλειοψηφία του λαού.

Είμαστε αντιμέτωποι με σημαντικές προκλήσεις. Ελπίζουμε ότι η σύνοδός μας θα αποτελέσει ένα ποιοτικό βήμα προς το δρόμο της ενοποίησης των προσπαθειών ανάμεσα στα κινήματα αντίστασης και του κινήματος της εθνικής αραβικής αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένων των Ισλαμιστών, των σοσιαλιστών, των Αράβων πατριωτών και το παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος.

Αντιμέτωπη με όλες αυτές τις προκλήσεις η 5^η Σύνοδος του Καΐρου κατέληξε στα ακόλουθα πορίσματα:

I. Υποστηρίζοντας την Αντίσταση στην Παλαιστίνη, το Ιράκ και τον Λίβανο

1- Ιράκ

A- Διασύνδεση του αντιπολεμικού αγώνα στις χώρες κατοχής (ΗΠΑ, Βρετανία, κλπ) και στις χώρες που υποστηρίζουν την κατοχή (Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία) και ενίσχυση της πίεσης σ’ αυτές τις κυβερνήσεις με σκοπό να:

- Κλείσουν οι στρατιωτικές βάσεις.

- Να σταματήσει η διοικητική υποστήριξη προς τις αμερικανικές δυνάμεις.

- Να κλείσουν οι εδαφικοί, ναυτικοί και αεροπορικοί δίοδοι για τις αμερικανικές δυνάμεις.

- Σχηματιστεί ένα ενιαίο εθνικό μέτωπο ενάντια στην κατοχή και το σεχταρισμό.

- Ενδυναμωθεί η έκκληση για κατάρριψη της ιρακινής κυβέρνησης-μαριονέτας (κλείσιμο πρεσβειών, απαγόρευση επισκέψεων, διαδηλώσεις εναντίον των επισκέψεων ιρακινών αξιωματούχων).

- Τερματιστούν όλες οι μορφές συνεργασίας για την εκπαίδευση του ιρακινού στρατού και της αστυνομίας υπό κατοχή.

- Οργανωθεί η αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας (φαγητό, φάρμακα κλπ) στον ιρακινό λαό μέσα και έξω από το Ιράκ (διοργάνωση αποστολών αλληλεγγύης).

B- Διοργάνωση μιας ετήσιας διαδήλωσης το Μάρτιο εναντίον της αμερικανικής κατοχής του Ιράκ.

2- Παλαιστίνη

- Ανανέωση των και διασύνδεση μεταξύ των κινημάτων ενάντια στο τείχος και το ρατσιστικό διαχωρισμό.

- Διοργάνωση εκστρατειών ενημέρωσης για το σπάσιμο της πολιορκίας που επιβάλλεται στο λαό και στην αντίσταση στην Παλαιστίνη.

- Διοργάνωση διαδηλώσεων σε όλο τον κόσμο ενάντια στις επισκέψεις σιωνιστών αξιωματούχων (Μπους, Τσένι).

- Ενδυνάμωση και διασύνδεση των κινημάτων μποϊκοτάζ στις αραβικές χώρες (Αίγυπτος, Ιορδανία, Μαρόκο, Κόλπος).

- Οργάνωση αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στον παλαιστινιακό λαό.

- Δημιουργία ιστοσελίδας για το Μποϊκοτάζ της Σιωνιστικής Οντότητας, στην αραβική και την αγγλική γλώσσα για να γνωριστούν και να συνδεθούν οι κοινότητες και οργανισμοί που εργάζονται παγκοσμίως για το μποϊκοτάζ.

- Οργάνωση μιας διεθνούς καμπάνιας για το μποϊκοτάζ του Ισραήλ και διοργάνωση μιας ετήσιας διαδήλωσης το Σεπτέμβριο υπέρ των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού.

3- Λίβανος

- Θεώρηση των δυνάμεων του ΟΗΕ στον Λίβανο ως κατοχικές δυνάμεις και υποστήριξη των λαϊκών κινημάτων στις εμπλεκόμενες χώρες για την απόσυρση αυτών των δυνάμεων.

- Έκθεση και απομόνωση των λιβανικών δυνάμεων-συμμάχων των ΗΠΑ και του Ισραήλ και του ρόλου των αραβικών καθεστώτων στην υποστήριξη αυτών.

- Κοινή προετοιμασία για την ενδυνάμωση των πιο διευρυμένων λαϊκών κινημάτων σε περίπτωση νέας σιωνιστικής επίθεσης στον Λίβανο με σκοπό την εξάλειψη της αντίστασης.

- Υποστήριξη της λιβανικής αντίστασης ενάντια στο αμερικανό-σιωνιστικό σχέδιο.

- Διοργάνωση ετήσιας παγκόσμιας διαδήλωσης τον Ιούλιο ενάντια στην επιθετικότητα εις βάρος του Λιβάνου.

II. Αντιμέτωποι με τις απειλές πολέμου λόγω της πυρηνικής ενέργειας

(Ιράν – Κορέα)

- Ενοποίηση θέσεων και προσπαθειών ενάντια στην αμερικανική επίθεση στο Ιράν και οργάνωση εκστρατειών ενάντια στη συνεχή κλιμάκωση και πολιορκία που επιβάλλεται στο Ιράν. Σε περίπτωση αμερικανικού πολέμου εναντίον του Ιράν, διοργάνωση διεθνούς διαδήλωσης εναντίον της επίθεσης.

- Πυρηνικός αφοπλισμός του Ισραήλ.

- Υποστήριξη του δικαιώματος των λαών να διαθέτουν πυρηνική τεχνολογία για ειρηνικούς σκοπούς.

- Έκθεση των διπλών κριτηρίων στην αντιμετώπιση του πυρηνικού ζητήματος (Ισραήλ έναντι Ιράν και Κορέας).

III. Οικοδόμηση γεφυρών ανάμεσα στην Αριστερά και τα Ισλαμικά κινήματα ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και την Παγκοσμιοποίηση

- Διεύρυνση και βάθεμα της συνεργασίας ανάμεσα στα Ισλαμικά κινήματα αντίστασης και τους αγώνες της Αριστεράς στην Αραβική περιοχή και διεθνώς (Μελέτη των διαφορετικών εμπειριών στον Λίβανο, την Αίγυπτο, την Ευρώπη κλπ).

- Πολιτική καταγγελία όλων των μορφών ρατσιστικού διαχωρισμού εις βάρος των Αραβικών και Μουσουλμανικών μειονοτήτων στη Δύση και σύνδεση αυτών των διακρίσεων με την ιμπεριαλιστική πολιτική.

- Διασύνδεση του αγώνα ενάντια στην αποικιοκρατία και το ρατσισμό με τον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και το νεοφιλελευθερισμό. Αμφισβήτηση του ιδεολογήματος της σύγκρουσης των πολιτισμών ή θρησκειών κλπ.

- Διασύνδεση των ανατελλόντων κινημάτων της αριστεράς στη Λατινική Αμερική με τα αντιπολεμικά κινήματα και τα αντιστασιακά κινήματα και τις πατριωτικές δυνάμεις στην αραβική περιοχή.

- Κάλεσμα για τη διοργάνωση συνόδου που θα ενώνει τις δυνάμεις της Αραβικής Αριστεράς και των κινημάτων της Ισλαμικής Αντίστασης στην αραβική περιοχή για το συντονισμό των προσπαθειών των εθνικών και δημοκρατικών αγώνων τους.

IV. Ανησυχητικοί διαχωρισμοί μέσα στα αντιστασιακά κινήματα

- Συντονισμός των προσπαθειών ενάντια στην εκτροπή της Ιρακινής αντίστασης προς ένα σεχταριστικό εμφύλιο πόλεμο και αποκάλυψη των προσπαθειών της αμερικανικής κατοχής και των αραβικών καθεστώτων να θρέψουν τις σεχταριστικές συγκρούσεις.

- Υποστήριξη της εθνικής ενότητας στον Λίβανο, την Παλαιστίνη και το Ιράκ χωρίς συμβιβασμούς στην αναγκαία βάση της αντίστασης. (Απόρριψη της χρήσης του συνθήματος μιας εθνικής ενότητας για τη διευκόλυνση της αμερικανό-σιωνιστικής πολιτικής).

- Απόρριψη της χρήσης της εθνικής ενότητας προς όφελος της αμερικανό-σιωνιστικής πολιτικής.

- Υποστήριξη και δυνάμωμα της ενότητας της αντίστασης (η Σουνιτική Χαμάς και η Σιιτική Χεζμπολάχ εναντίον ενός ενιαίου ιμπεριαλιστικού σχεδίου) και διοργάνωση δραστηριοτήτων παγκοσμίως για την ενδυνάμωση αυτής της ενότητας και έκκληση για μια κοινή σύνοδο για την αντιμετώπιση των σεκταριστικών διαφορών.

V. Οικοδομώντας μια διεθνή συμμαχία της αντίστασης

- Ανάπτυξη στρατηγικών συνεχούς συντονισμού ανάμεσα στα αντιπολεμικά και τα κινήματα αντίστασης στον Αραβικό κόσμο και τη Λατινική Αμερική.

- Δημιουργία ενός δικτύου για ανταλλαγή εμπειριών και ενημέρωση και συντονσιμό δραστηριοτήτων.

- Συμφωνία σε διεθνείς ημέρες διαμαρτυρίας μέσα στις γραμμές της 15^ης Φεβρουαρίου 2003.

VI. Υποστηρίζοντας τους Δημοκρατικούς Αγώνες των Αραβικών Λαών

- Υποστήριξη του αγώνα ενάντια στους νόμους περιορισμού της ελευθερίας υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, αποκάλυψη του ρατσιστικού και δεσποτικού χαρακτήρα τους και διασύνδεση του δεσποτισμού των διεθνών καθεστώτων με τον αγώνα για δημοκρατία στον αραβικό κόσμο (Γκουαντάναμο, Αμπού Γκράιμπ, Αιγυπτιακές και Σαουδαραβικές φυλακές και μυστικά μέρη κράτησης στην Ευρώπη).

- Διασύνδεση των ανατελλόντων κοινωνικών κινημάτων (εργάτες και επαγγελματίες) στον αραβικό κόσμο και των συναδέλφων τους στα διάφορα μέρη του κόσμου και δημιουργία μηχανισμών αλληλεγγύης και κοινών αγώνων.

- Αποκάλυψη των δικτατορικών αραβικών καθεστώτων και διοργάνωση καθιστικών διαμαρτυριών ενάντια στις επισκέψεις συμβόλων των δεσποτικών καθεστώτων.

- Ενδυνάμωση της διεθνούς αλληλεγγύης με τα δημοκρατικά κινήματα ενάντια στη δικτατορία στον αραβικό κόσμο (Διοργάνωση διαδηλώσεων ενάντια στα στρατιωτικά δικαστήρια, τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια) και αποκάλυψη των καταπιεστικών καθεστώτων και της αμερικανικής και ευρωπαϊκής συνέργειας και διοργάνωση μια διεθνούς καμπάνιας ενάντια στην προσαγωγή πολιτών σε στρατιωτικά δικαστήρια στην Αίγυπτο.

Η οργανωτική επιτροπή της Συνόδου του Καΐρου καλεί όλες τις ομάδες, δημόσια πρόσωπα, λαϊκές επιτροπές και οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών που αγωνίζονται ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, το Σιωνισμό, τον Πόλεμο και την παγκοσμιοποίηση στην Αίγυπτο, τον Αραβικό κόσμο και παγκοσμίως στο κοινωνικό φόρουμ στο Κάιρο που θα πραγματοποιηθεί στις 27-30 Μαρτίου 2008.

Η Αιγυπτιακή οργανωτική επιτροπή θα σχηματίσει μια Αιγυπτιακή και μια διεθνή συντονιστική επιτροπή για την προετοιμασία του.