Πηγή: The Nation
του Neve Gordon
Στις αρχές Απριλίου οι φήμες σχετικά με τον Δρ. Azmi Bishara -ο πιο διάσημος Άραβας-μέλος της Κνεσέτ- άρχισαν να κυκλοφορούν στο Ίντερνετ: ο Bishara φοβάται να γυρίσει στο Ισραήλ, σκοπεύει να παραιτηθεί από την Κνεσέτ, η ισραηλινή υπηρεσία ασφαλείας αποφάσισε να κατηγορήσει τον Bishara για προδοσία και κατασκοπεία. Η οδηγία φίμωσης που απαγόρευε τη δημοσίευση οποιασδήποτε πληροφορίας σχετικά με τις ενέργειες του Bishara έκανε τις φήμες όλο και πιο «σκανδαλιστικές». Τι έκανε αλήθεια ο Bishara;
Ο Bishara, Χριστιανός Παλαιστίνιος πολίτης του Ισραήλ από τη Ναζαρέτ, δημιούργησε την Εθνική Δημοκρατική Σύνοδο, γνωστή ως Balad το 1995 και έγινε μέλος της Κνεσέτ το 1996. Έκτοτε ανακρίθηκε πολλές φορές από την Ισραηλινή Υπηρεσία Ασφαλείας και του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και έχει κριθεί αθώος δύο φορές: τη μία φορά για διοργάνωση επισκέψεων στη Συρία για Ισραηλινούς Άραβες που ήθελαν να επισκεφθούν μέλη της οικογένειάς τους και τη δεύτερη για ομιλίες που παρέθεσε στη Συρία και το Ισραήλ εγκωμιάζοντας την αντίσταση της Χεζμπολάχ στο νότιο Λίβανο και την Παλαιστινιακή αντίσταση στα κατεχόμενα εδάφη. Η επίσκεψή του στη Βηρυτό μετά τον περσινό πόλεμο του Λιβάνου, μαζί με την άποψή του ότι το Ισραήλ διέπραττε εγκλήματα πολέμου στον Λίβανο και γενοκτονία εις βάρος των Σιιτών Μουσουλμάνων, ήταν, για πολλούς Ισραηλινούς, μια ακόμα ένδειξη ότι ο Bishara κάνει χρήση της κοινοβουλευτικής του αμνηστίας για να βλάψει το Ισραήλ. Πολλοί Εβραίοι μέλη της Κνεσέτ εδώ και αρκετά χρόνια έλεγαν ότι ο Bishara είναι η πέμπτη φάλαγγα (ο εσωτερικός εχθρός) και ότι η ισραηλινή δημοκρατία έχει το δικαίωμα και μάλιστα ! την υποχρέωση να υπερασπιστεί εαυτόν από την απειλή του Bishara.
Αλλά ποιες, μπορεί να ρωτήσει κάποιος, είναι οι νέες απειλές του Bishara; Είναι, τέλος πάντων, πολύ απίθανο να είναι κατάσκοπος στο μισθολόγιο μιας αλλοδαπής οντότητας. Και, αν και μπορεί κάποιος να μην αρέσκεται στην αταλάντευτη αντίθεσή του στην ισραηλινή και αμερικανική πολιτική στην περιοχή και στο θαυμασμό του για τη στρατιωτική και στρατηγική ιδιοφυία του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, η έκφραση τέτοιων θέσεων από μόνη της δεν θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη του Ισραήλ. Ο Bishara φαίνεται συνιστά απειλή όχι λόγω κάποιας συγκεκριμένης ενέργειας ή δήλωσης αλλά επειδή έχει γίνει σύμβολο μιας νέου τύπου αντιπολίτευσης μέσα στο Ισραήλ.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, πολιτικοί αγωνιστές και μέλη της παλαιστινιακής διανόησης μέσα στο Ισραήλ, όλοι Ισραηλινοί πολίτες, έχουν συγγράψει τέσσερα κείμενα που εξηγούν πως συλλαμβάνουν το μέλλον του κράτους. Η υπόθεση που κυριαρχεί σε όλα αυτά τα κείμενα είναι ότι όσο το Ισραήλ ορίζεται ως Εβραϊκό κράτος, οι νόμοι του πάντα θα υπολείπονται των βασικών δημοκρατικών αρχών και, πιο συγκεκριμένα, του δικαιώματος της πλήρους ισονομίας όλων των πολιτών.
Οι συγγραφείς του κειμένου με τίτλο «Το Δημοκρατικό Σύνταγμα» θεωρούν ότι οι Άραβες πολίτες του Ισραήλ θα πρέπει να θεωρούνται «εσωτερική μειοψηφία» με εθνικά δικαιώματα. Η ιδέα είναι να μετατραπεί το Ισραήλ σε μια δίγλωσση και πολυπολιτισμική δημοκρατία για όλους τους πολίτες της, αντί για μια Εβραϊκή δημοκρατία, την οποία θεωρούν οξύμωρο. Μια τέτοια μετατροπή θα σήμαινε αναπόφευκτα την αλλαγή των νόμων της απόκτησης υπηκοότητας και μετανάστευσης ώστε η υπηκοότητα να μην δίνεται πλέον αυτόματα σε όποιον Εβραίο θέλει να μεταναστεύσει, αλλά σε όποιον γεννήθηκε μέσα στην εδαφική δικαιοδοσία του Ισραήλ ή του οποίου οι γονείς ή σύζυγος είναι πολίτης, ή σε ανθρώπους που διώκονται λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων.
Σύντομα μετά τη δημοσίευση των κειμένων, η δεύτερη μεγαλύτερη εφημερίδα του Ισραήλ, Ma'ariv, φιλοξένησε ένα ρεπορτάζ σχετικά με τη συνάντηση του αρχηγού της υπηρεσίας ασφαλείας Yuval Diskin με τον πρωθυπουργό Εχούντ Ολμέρτ. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Diskin προειδοποίησε τον Ολμέρτ ότι η ριζοσπαστικοποίηση των Ισραηλινών Αράβων πολιτών συνιστά «μια στρατηγική απειλή για την ύπαρξη του κράτους». Ο Diskin πρόσθεσε ότι «ο πολλαπλασιασμός των οραματικών κειμένων που εκδίδονται από τις διάφορες Αραβικές ελίτ στο Ισραήλ είναι ιδιαζόντως ανησυχητικός, [από τη στιγμή] που τα κείμενα συγκλίνουν στη σύλληψη του Ισραήλ ως κράτους για όλους τους πολίτες του και όχι ως Εβραϊκού κράτους». Ο αρχηγός των υπηρεσιών ασφαλείας κατέληξε ότι «οι διασπαστικές και υπονομευτικές μέθοδοι που εκπροσωπούν οι ελίτ μπορεί να εκθρέψουν μια νέα κατεύθυνση και να κινητοποιήσουν τις μάζες».
Το Balad έστειλε μια επιστολή διαμαρτυρίας για τις θέσεις του Diskin, λέγοντας ότι η νόμιμη πολιτική δραστηριότητα, στόχος της οποίας είναι η αλλαγή του χαρακτήρα του κράτους, δεν θα έπρεπε να θεωρείται υπονομευτική ή επικίνδυνη. Σύμφωνα με τη Ha'aretz, η Υπηρεσία Ισραηλινής Ασφάλειας απάντησε ότι θα «ανέτρεπε τις ενέργειες οποιουδήποτε ήθελε να βλάψει τον Εβραϊκό ή δημοκρατικό χαρακτήρα του Ισραήλ, ακόμα κι αν αυτή η δραστηριότητα γινόταν με νόμιμα μέσα».
Τα λόγια του Diskin είναι αποκαλυπτικά. Παραδέχεται όχι μόνο ότι όποιος αγωνίζεται ν’ αλλάξει τον Εβραϊκό χαρακτήρα του κράτους θεωρείται εχθρός και θα αντιμετωπιστεί ως τέτοιος, αλλά και ότι η μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν κανένα σεβασμό για τις δημοκρατικές πρακτικές και διαδικασίες. Ακριβώς μέσα στο πλαίσιο αυτών των τεσσάρων ιστορικών κειμένων θα έπρεπε κανείς να καταλάβει τις πρόσφατες κατηγορίες εναντίον του Bishara. Πάνω απ’ όλα ο Bishara συνιστά μια συμβολική απειλή, από τη στιγμή που προσωποποιεί το πρόσφατο αίτημα της παλαιστινιακής ελίτ να μετατραπεί το Ισραήλ από μια Εβραϊκή δημοκρατία σε μια δημοκρατία για όλους τους πολίτες της.
Δείτε επίσης:
Τι σημαίνει η δίωξη του Azmi Bishara για την Παλαιστίνη του Ali Abunimah, στην Ηλεκτρονική Ιντιφάντα
http://electronicintifada.net/v2/article6798.shtml
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου